عید ولایت آقا امیرالمومنین علی ابن ابی طالب مولی الموحدین علیه افضل الصلوات المصلین، وصی رسول رب العالمین را به ساحت مقدس آقا صاحب الزمان، تبریک عرض می نمایم.

عید معرفی جانشین رسول خدا برهمه ی شیعیان و محبان آقا امیرالمومنین علیه السلام در سر تا سر عالم مبارک است.

امیدوارم آقا امیرالمومنین دستمان را در همه اوقات زندگانی بگیرد و بعد از زندگی این دنیا همان طور که خدا وعده فرموده ، ما را کمک کند.

در مناقب و فضایل حضرت علی علیه السلام  آن قدر کتاب ها نوشته اند و اشعار سروده اند که واقعا شیعه و دوست دار آن بزرگوار حیران است تا کدام فضیلت را بنویسد یا بیان کند. وقتی به کتاب نهج البلاغه آن بزرگوار که انسان نظر می کند احساس عجیبی دارد.

امام بزرگواری که بعد از پیامبر خدا در جهان همتا ندارد، صد فضیلت دارد که در کره زمین احدی ندارد. جانشین، پسر عمو، داماد پیامبر و پدر یازده امام شیعه که در کعبه متولد شد و در یاری دین خدا  همه جا پیشقدم بود .

به دهر گر علی نبود، فاطمه نداشت تا و همسری

صد سال مرقد مطهرش پنهان بود و توسط نور دیدگانش رئیس مذهب حقه جعفری امام صادق علیه السلام برای محبین آن بزرگوار،آشکار شد.

تاریخ به خود ندیده، امیری روزها کارگری کند، شب ها به فقرا کمک کند. برای نیایش خداوند آن طور تواضع کند که از خود بی خود شود .دردش را به چاه بگوید که از سنگینی درد، آب خون شود.

شاعر که خدا رحمتش کند چه خوب سروده است:

آن که در جانش چنین شوری بود

در دلش کی کینه موری بود

تا زنده بود یک دل سیر نان نخورد مبادا فقیری در سر تا سر حجاز گرسنه باشد.

بنده شناس، خدای مهربان است که در آخرین حج پیامبر به پیک حق، حضرت جبرئیل امر فرمود که به پیامبر نازل شو و بگو :

ای رسول ما برای کامل شدن دین و اتمام نعمت علی را به عنوان جانشینت معرفی کن. حضرت رسول امر فرمود از جهاز شتران جایگاهی درست کردند و حضرت علی را به عنوان جانشین بعد از خود به آن مردم که از حج برمی گشتند و بیش از صد هزار نفر بودند، معرفی فرمود. پیامبر قبل از معرفی حضرت علی علیه السلام از مردم سوال کرد:" چه کسی به شما نزدیکتر است؟" گفتند: "خدا و رسول خدا ".پیامبر،علی علیه السلام را که در تاریخ خدا پرستی، سابقه درخشانی داشت به امر پروردگار جانشین خود معرفی نمود.

هر که را باشم منش مولا و دوست                 ابن عم من علی مولای اوست

السلام علیک یا جواد الائمه و رحمه الله و برکاته.

شهادت نور دیدگان آقا علی ابن موسی الرضا، امام جواد علیه السلام را به ساحت مقدس حضرت ولی عصرعج الله تعالی فرجه شریف تسلیت عرض می نمایم.

 خدا پدرم را رحمت کند،  این اشعار را سال های سال در چنین ایامی بر منابرشیعیان و مسلمین می خواند و عرض می داشت:" آقا! راه دور و دست ما کوتاه است، سلام ما را بپذیر و دعا نمایید تا انشاء الله دوباره به پابوس شما و اجداد بزرگوارتان مشرف شویم و از نزدیک عرض ادب نماییم."

گر چه دوریم به یاد تو سخن می گوییم

بعد منزل نبود در سفر روحانی

  یا امام جواد! در کمال ناباوری وقتی به پابوس شما مشرف شدم، خدا را شکر نمودم که از حساب من حیث لا یحتثب این حقیر را دعوت فرمودید. به جای جای حرم مطهرتان که نگاه می کردم احساس می کردم در حرم مطهر پدر بزرگوارتان آقا علی ابن موسی الرضا هستم. در آن مکان شریف چنان احساس خوبی داشتم که زمان و مکان را فراموش کرده بودم. دعا و نماز خواندم ولی چون محو شکوه و جلال آن مکان بودم، کما هو حقه، حق زیارت اداء نشد.

 ای امام بزرگوار! در شهر مقدس قم در جوار عمه جانتان، این روز و شب مردم به سوگواری و عزاداری می پردازند و مداحان اهل بیت عصمت و طهارت، در مقامتان اینگونه می خوانند:

ای که روح عبادتی ما را

جان زهرا عنایتی ما را

در قیامت شفاعتی ما را

یا جوادالائمه ادرکنی

عزت عالمین می خواهم

سفر کاظمین می خواهم

کربلای حسین می خواهم

یا جواد الائمه ادرکنی

 امام جواد علیه السلام، در سن نه سالگی به امامت رسیدند و آقا امام رضا علیه السلام به ایشان خیلی علاقه داشتند و امام جواد به عمه جانش حضرت معصومه سلام الله علیها علاقه شدید داشتند تا جایی که فرمودند:" هر کس عمه ام را در قم زیارت کند، بهشت برای او است."

در شهادت شما شیعیانتان، شام غریبان برگزار می کنند و سینه زنان در رثای شما می خوانند و حتما یاد آوری می کنند هنگام شهادت امام رضا، امام جواد به خواست خدا از مدینه به خراسان آمد و وارد حجره ی در بسته امام رضا شد و امام از دیدار فرزند دلبندش جواد الائمه بسیار خشنود شد. امام جواد علیه السلام سر پدر را به دامن گرفت و روح از بدن امام رضا به جنات نعیم پرواز کرد.

خدا ام فضل را لعنت کند که جوان الائمه را با سم به شهادت رساند و دستور داد تا سه روز بدن مطهررا روی پشت بام حجره زیر آفتاب قرار دهند. پرنده ها آمدند بال هایشان را به هم چسباندند و روی بدن سایه بان درست کردند که آفتاب بر بدن مبارک نتابد. شیعیان وقتی متوجه شدند، بدن امام را با عزت و احترام بردند و غسل داده و کفن کردند و نماز خواندند و در جوار جد بزرگوارش آقا موسی ابن جعفر علیه السلام در کاظمین به خاک سپردند و امروزعاشقان و دل داده گان اهل بیت عصمت و طهارت از راه دور و نزدیک به آن مکان مقدس مشرف می شوند و عرض ارادت می کنند.

دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت

آری آن جلوه که فانی نشود، نور خداست

نه بقاء کرد ستمگر، نه به جا ماند ستم

ظالم از دست شد و پای مظلوم به جاست

السلام علیک یا بنت موسی ابن جعفر یا فاطمه المعصومه

تو کیستی سلاله ی زهرای اطهری

معصومه ای ، کریمه ی آل پیمبری

ممدوحه ائمه و محبوبه ی خدا

احمد خصال هستی و صدیقه منظری

باب الکرم سلاله ی باب الحوائجی

ام العفاف ، دختر موسی ابن جعفری

تو سومین ملیکه ی اسلام فاطمه

آیینه دار زینب و زهرای اطهری

مریم پی زیارتت آید اگر به قم

اقرار می کند که همانا تو برتری

گویند که باز میشود از قم در بهشت

توخود بهشت قرب خداوند اکبری

گویند سایه ی حرمت بر سر قم است

قم را نه بلکه ملک جهان را تو محوری

  تولد حضرت معصومه سلام الله علیها را خدمت آقا موسی ابن جعفر علیه السلام و حضرت صاحب العصر و الزمان تبریک و تهنیت عرض می نمایم.باردیگر خداوند بر من منت نهاد و به سالروز تولدتان شادمان شدم.

  ایام ولادت شما که دهه کرامت نامیده شده و به ولادت آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام منتهی می شود، شهر مقدس قم حال و هوای دیگری دارد. اطراف حرم مطهر جمعیت مشتاق آل محمد موج می زند. همه در این شادی خود را سهیم میدانند و سعی می کنند به حرم مطهر برسند و از نزدیک آن ضریح نورانی را لمس کنند و بگویند:

یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنه

با خواندن زیارت نامه شما را واسطه قرار می دهند که از خدا حاجتشان را بخواهید. این مردم شنیده اند که قبل از تولد شما، جد بزرگوارتان امام صادق علیه السلام، تولدتان را بشارت داده است.

در وصف شما کتابها نوشته اند ولی همچنان خود را عاجز از توصیف میدانند. اول ماه ذیقعده برای همه شیرینی خاصی  دارد.

 به حق روز ولادت شما را روز دختر نامگزاری کرده اند. دختری که در صدر اسلام در نهایت قساوت قلب، زنده به گور می کردند، حالا روز مخصوص به آنها اختصاص داده شده است.انشاء الله دختران قدر حضرت معصومه سلام الله علیها و خودشان را بدانند.

 شعر از غلامرضا سازگار

شهادت مولی الموحدین آقا علی امیرالمومنین، علیه افضل الصلوات المصلین، را به ساحت مقدس آقا صاحب العصر و الزمان، عجل الله تعالی فرجه الشریف، تسلیت عرض می کنم.

آقا علی بن ابی طالب در روز نوزدهم ماه رمضان در محراب مسجد کوفه هنگام نماز صبح، فُزتُ وَ رَبِّ الکَعبَه فرمود و محراب به خون سرش رنگین شد.

      این ندا آید از عالم بالا
کشته شد در نماز علی والا
مظلوم علی جان مظلوم علی جان
گردیده قربان در راه قرآن

نمازگزاران همواره اوقات آقا امیرالمومنین را با صلابت دیده بودند. قهرمان قهرمانان، دلیر مردی که با علم به قتل پیامبر -صلی الله علیه و آله وسلم- جای آن وجود مبارک خوابید. اما با همان صلابت، هنگامی که یتیمی را می دید، زانوان مردافکنش می لرزید و در برابر اشک یتیم زانو می زد و با محبت او را نوازش می کرد.

وقتی مرد نابینای مسیحی را دید که مستمندانه و فقیرانه ایستاده تا کمکش کنند، فرمان داد از بیت المال برایش حقوق قرار بدهند. در همان حال، برادر فقیر نابینایش به خاطر عیال وار بودنش تقاضای حقوق بیشتری از بیت المال کرد، حضرتش آهن گداخته را نزدیک دستش برد و فرمود:" من فردای قیامت به خاطر مصرف نا به جای بیت المال چه طور جواب خدا را بدهم".

چقدر در مقام  آقا امیرالمومنین، شیعیان و دوستداران، کتابها نوشته اند و شعرهای طولانی سروده اند و از دریای بیکران علم امیر بیان، بهره ها برده و خیر دنیا و آخرت را از آن خود کرده اند و به عجز خود در برابر عظمت مولای متقیان، اعتراف کرده اند.

چه شود که ای شه لا فتی ، نظری به جانب ما کنی 

که به کیمیای نظاره ای ، مس قلب تیره طلا کنی

تو به شهر علم نبی دری ، تو ز انبیاء همه برتری

تو غضنفری و تو صفدری ، چه میان معرکه جا کنی

تو زنی به دوش نبی قدم ، فکنی بتان همه از حرم
حرم از وجود تو محترم ، تویی آنکه نماز را به پا کنی

حتی غیر مسلمان ها مدهوش علم آن حضرت شده اند، تا جایی که جرج جرداق مسیحی (استاد ادبیات عرب در لبنان) می گوید: "جاذبه های کلمات امام علی علیه السلام شوری در من ایجاد کرد که دویست بار نهج البلاغه را مطالعه کردم".

 اقیانوس نهج البلاغه تا قیام قیامت راه گشاست. انسان به هر درد که گرفتار شود و با هر مصیبتی که رو به رو شود، وقتی وارد بحر بیکران نهج البلاغه می شود، مرحمی بر دردش گذاشته و آلامش تسکین می یابد. حتی ادعیه آن بزرگوار -دعای کمیل- فراز فرازش دل را جلاء می دهد و انسان از کلمات قصارش شرمنده می شود.

علىّ انیس عاشقان ، علىّ پناه بى کسان

علىّ امیرمؤمنان ، که مدح او خدا کند

یا امیرالمومنین! از هر فصل طلایی تاریخ گهربارتان که بنویسم، یقین دارم که حق مطلب اداء نمی شود.

آب دریا را اگر نتوان کشید

هم به قدر تشنگی باید چشید

یا مولای! شب های احیاء برابر با شب ضربت خوردن و شهادت شما است. مرحوم پدرم در این ایام می فرمود:

آقا امیرالمومنین با فرق شکافته به دست اشق الاشقیاء، وقتی از مسجد به طرف خانه می رفت، دستور فرمودند طوری او را ببرند که زینبش با آن حال پدر را مشاهده نکند.

عرضه بداریم یا علی!  در کربلاء وقتی هوا تیره و تار شد و زینب محزون دید که زمین می لرزد و دوان دوان خود را به حسینش رساند، نیزه شکسته ها را کنار زد و بدن قطعه قطعه شده ی برادر را که سردر بدن نداشت را مشاهده کرد، کجا بودی؟ زینب دست برد زیر بدن و فرمود: خدایا! این قربانی را از آل محمد قبول بفرما. و بعد از آن لبها را به رگ های بریده ی برادرش نهاد و بوسید و به وصیت مادرش عمل کرد.

هرگز کسی چون من تن بی‌سر نبوسید
بوسیدم آنجایی که پیغمبر نبوسید
حیدر نبوسید، زهرا نبوسید
حتی نسیم، صحرا نبوسید

شیعیان یقین دارند هنگام جان دادن، شب اول قبر، در برزخ و قیامت، شما با محبت به دادشان خواهید رسید.

داستان کور خرابه نشین که با محبت شما دانه های انار خورده بود، دل هر دردمندی را به آتش می کشد.

برای هر مشکلی شیعیان از صمیم قلب می گویند: یا علی!

ای پدر عزیز! یتیمانِ شیر به دست، هرگز از تاریخ محو نمی شوند. به خاطر خدمت و رفتار امامشان، حاضر بوند، به سفارش دکتر، همه ی غذایشان که کاسه ای شیر بیش نبود را برای خوراک پدر یتیمان بدهند، شاید آن مظلوم عالم حالش خوب شود، اما شما به درجه ی رفیع شهادت نائل شدید و کریمانه وصیت به برخورد خوب با قاتل خود نمودید.

به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر توست اکنون، به اسیر کن مدارا

برو ای گدای مسکین، در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

و در بیست و یکم ماه مبارک رمضان با عالم فانی وداع نمود و امت یتیم گردید.

خدا حافظ ای خاطرات فدک

خداحافظ ای نان خشک و نمک

خداحافظ ای شهرغم پرورم

خداحافظ ای مهربان دخترم

یا امیرالمؤمنین! در کمال ناباوری به آستان ملائک پاسبانت، با پای خسته رسیدم. یقین کردم فقط دعوتم کردید.

شکر خدا که تیر دعا بر هدف رسید

روی سیاه من به ضریح نجف رسید

یا حضرت علی! واقعا دلم پَر می کشد دوباره به صحن و سرای با صفای شما بیایم .

در کعبه شد تولد و به محراب شد شهید

نازم به حسن مطلع و حسن ختام او

نیمه ی شعبان ولادت سراسر سرور و شادی را حضور آقا امام حسن عسکری –علیه السلام- و خانم نرجس خاتون تبریک عرض می کنم.

می گشایم در مدیح بانوی عالم زبان

گرچه شرح قدر او هرگز نیاید در بیان

بانوی زنهای عالم، حوریان او را کنیز

چون عروس حضرت زهراست آن پاکیزه جان

فخر از این بهتر نباشد در جهان او را نصیب

هست فرزندش وصیّ خاتم پیغمبران

ولادت آخرین ذخیره ی هستی آقا حجت بن الحسن العسکری –علیه السلام- تهنیت باد.

آقا به جان حضرت زهرا ظهور کن!

یابن الحسن کجایی

کی می شود بیایی

پدر خدا بیامرزم در نیمه شعبان به جای ذکر مصیبت، ذکر فراق می خواند. عاش سعیدا و مات سعیدا.

ای ولیّ عصر امام زمان

ای سبب خلقت خلق جهان

ای به امید تو همه خاکیان

بلکه امید همه افلاکیان

تا تو ز ما روی نهان کرده ای

خون به دل پیر و جوان کرده ای

صبح پنجشنبه ها چقدر احساس خوبی در وجود منتظران هست. تا عصر این احساس بیشتر و بیشتر می شود. در دعای کمیل، دعا برای ظهور شما با امید چقدر آرامبخش است.

صبح جمعه، با شعف، بعد از نماز صبح دعا برای فرج شما چقدر روح افزا است. با شروع دعای  ندبه در فراز "أین بقیه الله"  و "إلی متی أحار فیک یا مولی" مستقیم شیعیان با شما صحبت می کنند و آرزو می کنند هرچه زودتر به ظهور شما برسند. کم کم دعای ندبه تمام می شود و با امید و آرزوهای فراوان دعا می کنیم:

"اللهم کن لولیّک الحجه بن الحسن صلواتک علیه و علی ءابائه فی هذه الساعه و فی کل ساعه ولیّا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه أرضک طوعا و تمتعه فیها طویلا"

بعد از دعای ندبه جمعیت منتظر با امید و آرزوهای فراوان به خانه هایشان می روند و امیدوارند روزی فریاد "جاء الحق و زهق الباطل" به گوششان برسد.

در روایات هست که ظهور شما جمعه است.

در ایام هفته دوستداران شما قبل و بعد از هر دعایی با صلوات بر "محمّد و آل محمّد" و "عجّل فرجهم" برای ظهور شما دعا می کنند. شب و روز به یاد شما هستند و برای سلامتی شما صدقه می دهند.

ماه شعبان تا میلاد شما همه ی دوستدارانتان ، شاد و امیدوارند. در روایات داریم با آمدن قائم آل محمد –عجل الله تعالی فرجه الشریف- به بهترین وجه ممکن، همه ی مشکلات عالم حل می شود.

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

بعد از هر نماز دعا می کنم "خدایا امام زمان را به فریاد مظلومان عالم برسان".

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

ولادت آقا سید الساجدین و زین العابدین را به آقا صاحب العصر و الزمان تبریک و تهنیت عرض می کنم.

علی بن حسین از پدری مثل امام حسین و مادری مثل شهربانو خانم دیده به جهان گشود. این امام بزرگوار قدر و منزلتش در قلم ها نمی گنجد که کتاب های بی حساب بنویسند. فقط از جهت تبرک می نویسم.

به قول استادمان ما به آن بزرگواران منسوب هستیم. از خودم بارها خجالت می کشم با خود می گویم: "شیر را بچه همی ماند بدو، تو به امام سجاد چه می مانی بگو"!

ولی در قدر و بزرگواری آن امام هُمام همین قدر بس که بگویم: ادامه دهنده ی سیره ی جدش رسول خدا –صلی الله علیه و آله و سلم- و پدر بزرگوار امت آقا امیرالمؤمنین علی -علیه السلام- و نور دیده ی حسین بن علی -علیه السلام- و ادامه دهنده ی قیام امام حسین -علیه السلام- است.

بعد از قرآن کریم و نهج البلاغه، بهترین کتاب صحیفه ی مبارکه ی سجادیه است که به نظر من اغلب دعاهایش اشک امام را جاری نموده است. بخصوص دعا برای پدر و مادرش.

در عصر امام سجاد برای امام معصوم جای تبلیغ نبوده است. در واقع دشمنان امام اجازه ی تبلیغ به امام را نمی دادند؛ لذا امام زین العابدین در هر حال دعا می خوانده و عبادت می فرموده است. دعاهای امام سجاد در صحیفه ی سجادیه به بهترین وجه ممکن انسان ها را به سیره ی ائمه و اهل بیت عصمت و طهارت –علیهم السلام- رهنمون می شود. رساله ی حقوقی امام سجاد هم به بهترین شکل، حقوق را بیان فرموده است، چون هستی در حقوق است و حقوق هم در هستی، بهترین کتاب برای انسان های طالب حقوق اسلامی است. ویرایش جدید کتاب های امام سجاد برای افراد کم توان علمی، بهترین مرهم بر زخم های روزگار و دنیا و آخرت است.

شرمنده ام از جد بزرگوارم که هر قصوری در یادگیری و فهم کلمات گهربارشان دارم. ولی یقین دارم محبت اهل بیت نزد پروردگار جایگاه ویژه دارد و در سرای سخت و برزخ حتما دست من و ما را خواهد گرفت.

السلام علیک یا باب الحوائج

ولادت نور دیده گان آقا امیرالمؤمنین علی –علیه السلام- را به آقا صاحب الزمان تبریک عرض می کنم.

خدا رحمت کند پدرم را در روز ولادت حضرت عباس با محبتی که به آن بزرگوار داشت می گفت: "آقا امام زمان به عموجانشان حضرت عباس علاقه خاصی دارد" و بر سر منبر این شعر را می خواند:

ای حرمت قبله حاجات ما

ذکر تو تسبیح و مناجات ما

چهار امامی که تو را دیده اند

دست علم گیر تو بوسیده اند

خدا رحمت کند مادرم را که برای توسل با علاقه ای که به آقا قمر بنی هاشم حضرت عباس داشت می فرمود:

ای ماه بنی هاشم خورشید لقا عباس

ای نور دل حیدر شمع شهدا عباس

عباس علی سردار ای میر عَلَم بردار

این غم که تو می دانی از روی دلم بردار

با محنت و درد و غم من رو به تو آوردم

دست من محزون گیر از بهر خدا عباس

السلام علیک یا ابا عبدالله

ولادت نور دیدگاه آقا امیرالمؤمنین –علیه السلام- و میوه قلب حضرت فاطمه زهرا –علیها سلام- بر جهان بشریت مبارک است.

این تولد را به آقا صاحب العصر و الزمان –عجل الله تعالی فرجه الشریف- تبریک و تهنیت عرض می کنم.

این حسین است که قنداقه او را جبریل

برده در عرش به فرمان خداوند جلیل

این حسین است که خادم بودش میکاییل

این حسین است که دربان بودش جبراییل

پیامبر –صلی الله علیه و آله و سلم- فرموده است: "حسین از من است و منم از حسین".

عظمت حسین بن علی را پیش از تولدش پیامبر به دخترش فاطمه زهرا خبر داده بود. دومین نوه پیامبر که سروَر و آقای جوانان بهشت است. سرآمد همه جوانان بنی هاشم است.

پیامبر خیلی سفارش نواده گان عزیزش را می فرمود. حضرت حسین بن علی –علیه السلام- مثل برادرش حسن بن علی –علیه السلام- در بین بنی هاشم از ویژگی خاصی برخوردار بود. جدش آقا رسول الله خاتم النبیین و پدرش آقا امیرالمؤمنین اولین امام شیعیان و مادر بزرگوارش حضرت زهرای مرضیه سیده نساء عالمین است.

همه فضائل و مناقب آن بزرگواران را بعد از خدا و رسول، امت مسلمان می دیدند و حسین بن علی در دامان این پاکان رشد کرد.

فضائل حضرتش را به کتاب ها توان نگاشتن نیست. هرکس نوشته محبتش را ثابت کرده ولی حق مطلب را نتوانسته ادا کند.

زندگی سراسر سرور و شور و نشاط و شجاعت و غیرت و سخاوت و جوانمردی آن امام همام را نمی توان به تصویر کشید. به قول شاعر:

سوم شعبان بود جهان چو رضوان بود

خانه زهرا نگر چه نورباران بود

السلام علیک یا رسول الله

خدا را شکر که به بعثت رسیدیم.

در بیست و هفتم ماه رجب در غار حراء، جبرییل، فرمان حق را به پیامبرش ابلاغ فرمود.

خداوند برای احیای خداپرستی پیامبری در بین مردمان جاهلی مبعوث فرمود که دخترکشی فخرشان بود، برده داری کارشان بود و خیلی از کارهای خداپسندانه را اصلا نمی فهمیدند.

در شرایط سخت جاهلیت، یک قوم، یک شهر، همه و همه دیده بودند، فهمیده بودند، یقین داشتند که محمد، امین است، به راستگویی، درستکاری، رعایت عدل و انصاف، اخلاق خوب، ادب نسبت به بزرگترها، محبت نسبت به کوچکترها و امانت داری.

اول مردی که ایمان آورد حضرت علی –علیه السلام- بود که در آن زمان ده سال بیشتر نداشت.

از همه بیشتر خانم خدیجه –علیها السلام- ایشان را می شناخت. همو که ثروتمندترین زن در سرزمین حجاز بود و با ازدواج با محمد امین، به ظاهر، خود را از مال دنیا تهی کرده بود و حالا به فرمان الهی همسرش را خداوند به پیامبری مبعوث فرموده بود. اولین زن ایمان آورنده به رسول گرامی اسلام خدیجه –علیها السلام- بود.

وقتی بزرگان قریش که از اقوام پیامبر بودند متوجه این امر عظیم شدند در فکر چاره جویی بر آمدند. به خاطری که با ظهور اسلام خیلی از منافعشان به خطر افتاده بود. ولی حضرت محمد –صلی الله علیه و آله و سلم- که از جانب خدا مأموریت داشت می فرمود: "مردم بگویید لا اله الا الله تا رستگار شوید". و سوره ی مبارکه "اقرأ باسم ربک الذی خلق" را تلاوت می فرمود.

در راه ابلاغ رسالت خیلی پیامبر را اذیت و تهدید کردند، ولی چون فرمان الهی بود ایشان دست از راهنمایی امت بر نمی داشت. ایمان آورندگان غالبا از غلامان و کنیزان و تهی دستان بودند.

دین جهان شمول اسلام چنان رواج پیدا کرد که در کمترین مدت، سرزمین عربستان و حتی کشورهای دیگر را با رحمت الهی آشنا کرد.

بعثت را با هزاران کتاب نمی توان بیان کرد فقط کلامی از پیامبر اعظم من باب تبرک بیان می کنم:

" من مبعوث شدم تا مکارم اخلاق را به کمال برسانم".

قرآن جاویدان که کتاب کامل درس زندگی و یادگار پیامبر گرامی اسلام است تا قیام قیامت قابل اجرا است و روز به روز به تشنگان فضیلت  مکتب قران اضافه می شود: "ولا رطب و لا یابس الا فی کتاب مبین"

بعثت خاتم الانبیاء را به ساحت مقدس آخرین ذخیره ی الهی حجت حق آقا صاحب العصر و الزمان تبریک و تهنیت عرض می کنم. امیدوارم که شرمنده ی قرآن و رسول الله نشوم.

ماه فرو ماند از جمال محمد

سرو نباشد به اعتدال محمد

قدر فلک را کمال و منزلتی نیست

در نظر قدر با کمال محمد

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی

عشق محمد بس است و آل محمد

سال های سال روز بعثت برابر با هفتمین روز روضه ی پدرم خدا بیامرز بود. در این روز روضه خوان ها بیشتر اشعار در رثای پیامبر می خواندند. پدرم یک کارتون بیسکویت می خرید و با چای بین جمعیت توزیع می کردند. مادرم هم با دو تا روسری سبز منقّش به گنبد و بارگاه عتبات عالیات که داشت، و می گفت از کربلا برایم سوغات آورده اند، منبرهای آقا ابا عبدالله را سبز پوش می کرد و به بهترین وجه ممکن جشن بعثت به سادگی و شیرینی تمام می شد "عاش سعیدا و مات سعیدا".

السلام علیک یا فاطمه الزهراء یا بنت رسول الله

   ولادت شما را بر رسول خاتم، پدر بزرگوارتان، تبریک و تهنیت عرض می کنم.      

   یا حضرت زهرا! ولادت شما خنده و شادمانی را به خانه ی مادر و پدرتان، ساری و جاری ساخت. پدری مانند آقا رسول الله، چشم و چراغ جهان بشریت و خاتم النبیین –صلوات الله علیه- و مادری که با رسول الله خود را، به ظاهر، از مال دنیا تهی کرد، به نحوی که هنگام ولادت شما، زنان قریش به خاطر فقر و تنگدستی به کمک مادر شما نیامدند. در واقع لیاقت نداشتند. خداوند به بهترین وجه ممکن این کار ناپسند آنها را جبران کرد و چهار زن از بهشت به کمک حضرت خدیجه –سلام الله علیها- فرستاد.

   فاطمه در ایران اسلامی جایگاه خاصی دارد. ولادت شما شور و سرور به همه اعلان می کند. این روز را از سال های اول انقلاب اسلامی به فرمان امام خمینی رهبر انقلاب اسلامی –رحمه الله علیه- روز زن نام نهادند. در این روز حتی کسانی که با بی مهری مادرشان را فراموش کردند با یاد حضرت شما مادرشان را شاد می کنند.

   زیارت حدود مرقد مطهر شما آرزوی همه ی شیعیان جهان است. بعد از هر نماز از راه دور، دست به سینه، عرض سلام می کنیم و از خدا می خواهیم که به آن مکان مقدس ما را برساند. خاک آنجا را سرمه ی چشممان کنیم. شاعر چه خوب در مدح شما سروده:

زنی به مثل فاطمه نیامده است عالمه

جهان علم و تربیت، همای زهد و معرفت

حمیده راضیه رضا به هر قضای اکبری

برو بخوان کتاب ها، نظاره کن حدیث ها

که تا به ذات فاطمه به قدر فهم پی بری

به دهر گر علی نبود فاطمه نداشت تا و همسری

   تولد شما این قدر مهم بود که سوره ی مبارکه ی کوثر بر پیامبر اعظم - صلوات الله علیه- نازل شد. این تولد را به فرزند عزیزتان منتظَر عالم، تبریک عرض می کنم.

دنیا اگر تمام شود پر ز فاطمه

یک تن به مثل دخت پیمبر نمی شود

گل های عالم ار که شوندی نثار روی

یک گل به عطر همسر حیدر نمی شود

محبوبه خدا نه به جز همسر علی است

این فخر بهر دختر دیگر نمی شود

نور دو چشم احمد و هم کفو شیر حق

تفکیک او از این دو میسر نمی شود

یک موی فاطمه به شرف با هزار حور

در نزد کردگار برابر نمی شود

تشبیه او به حور بهشتی است اشتباه

هر سنگ معدنی دُر و گوهر نمی شود

مام شبیر و شبّر و کلثوم و زینب اوست

دیگر زنی چو فاطمه مادر نمی شود

خلق بهشت و حوری کوثر طفیلیش

جز او زنی حقیقت کوثر نمی شود

بانوی دیگری به علّو مقام وی

پیدا به زیر گنبد اخضر نمی شود

شمشاد قامتش به خداوند لایزال

خم جز برای خالق اکبر نمی شود...

(شعر از: فروغ الزمان ضرغامی)