سلام بر رسول مهربانی و صادق آل رسول علیهم السلام

ولادت باسعادت نبی رحمت وصادق آل الله را به همه مسلمانان جهان تبریک عرض می نمایم .

هر روز صبح، به مناسبت اعیاد اسلامی معلم دینی مان برای ما مطالب تازه ی آن مناسبت را بیان می کند. امروز باسلام و صلوات خدا بر حضرت محمد صلی الله علیه وآله شروع کرد و گفت: "دانش آموزان عزیز همانطور که می دانید شب نوربارانی در پیش داریم . امشب پیامبر اکرم حضرت محمد(ص) و امام جعفرصادق(ع) تولدشان است". جمع دانش آموزان صلوات فرستادند.

معلم ادامه داد : زبان و قلم را یارای بیان زندگی پر خیر و برکت آن عزیز نیست. سعدی علیه الرحمه فرموده :

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی            عشق محمد بس است و آل محمد

واقعا هرکس با شان پیامبر، در حد علم ناچیز خود، رفتار می کند. عقل متحیر است از این مقام و منزلت که خدا بر او صلوات می فرستد. پیامبری که از بدو تولدش همگان اعتراف کردند او بهترین است، او برگزیده است و با دیگران فرق دارد.

هزاران کتاب در وصف آن پیامبر رحمت للعالمین می شود نوشت؛ هرچند هر نویسنده باز هم عجز خود را بیان کرده که دستم خالی بود.

فقط از قول آن بزرگوار می گویم که فرمود: من و علی پدر امت هستیم.

هر پدری تمام خوبی های عالم را برای فرزندانش می خواهد. از امام صادق علیه السلام تشکر می کنم که هر چه می شنوم از او و پدر بزرگوارش هست. آن حضرت با محبت فرمود: "هر کس نسیم دل افروز محبت ما را در قلبش دریابد، بر دامن پاک مادرش دعا کند".

یا صاحب الزمان، شام غریبانه شهادت پدر بزرگوارتان را به پیشگاه شما تعزیت عرض می کنم.هرگز شهادت جانسوز و غریبانه ی آقا امام حسن عسگری از یاد و خاطر شیعیان نخواهد رفت و فراموش نمی کنند که آن بزرگوار ردای امامت را قبل از شهادت با دستان مبارکشان بر تن شما پوشیدند.

  آقای من وقتی پدرم غربت امام حسن عسگری علیه السلام را می خواند واقعا دل هر انسان با عاطفه ای به درد می آمد که امام علیه السلام هنگام شهادت زمان نوشیدن آب ازشدت زهر دستانش می لرزید و شما را احضار کردند. یکی ازدوستان پدرتان از اتاق دیگر شما را خبر کرد و به بالین پدرمشرف شدید و سر پدر را به دامن گرفتید و روح امام عزیزبه ملکوت اعلا پیوست. قبل از شهادت، پدرتان، شما را کرارا به خواص نشان داده بودند و صفات امام بعد از خود را به آنها یادآوری کرده بودند.

  امشب شیعیان ودوستداران شما با گرامی داشت شام شهادت پدربزرگوارتان، اولین شب ولایت و امامت شما را جشن می گیرند و تبریک ولایت شما را به همه اعلان می کنند وخوشحالند که از منتظران قائم آل محمد عج الله تعالی فرجه الشریف هستند و با شادی و شعف می خوانند:

یا قائم آل محمد، جهان در انتظار توست

در همچو ایامی پدر بزرگوارم می فرمود:

یا رب آن شاهنشه ابرار کی خواهد رسید

مسلمین را یاور و غم خوار کی خواهد رسید

دوستان را غم فزون شد، جان ز حسرت بر لب آمد

ای خدا کی روز هجرانش به پایان خواهد آمد

و با یاد آوری مصیبت هایی که بر حضرت زهرا سلام الله علیها وارد شده، با سوز و گداز می خواند:

صبر کن یا فاطمه، ای بانوی پهلو شکسته

مهدیت با شیشه ی دارو و درمان خواهد آمد

آن که دنیا را کند دارالسرور و خلق شادان

آن عزیز مصر جانها سوی کنعان خواهد آمد

شاه دین در پرده ی غیبت نمی ماند همیشه

آن همایون رتبه با اوج فراوان خواهد آمد

یا صاحب الزمان هر صبح و شام برای ظهورت دعا می کنیم و دلتنگی ها را با دعای فرج تسکین می دهیم.

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

شهادت آقا باقرالعلوم نوردیدگان امام سجاد علیه السلام را به ساحت مقدس صاحب العصروالزمان تسلیت عرض می نمایم.

در این تاریخ در قبر بی شمع و چراغ آن بزرگوار، هیچ زائری نیست.

آرزوی همه شیعیان و علاقه مندان به خاندان عصمت و طهارت این است به مدینه بیایند و از نزدیک عرض سلام و ارادت کنند.

یا امام باقر!  تلاش شما در نشر اسلام، هرگز از یاد و خاطر شیعیان و دوستدارانتان نمی رود و اغلب کتابهای زندگی ساز شیعیان ازفرمایشات شما نورانی و عطرآگین شده است.

رفتار شما به ویژه آن داستان معروف که در گرمای تابستان عرق می ریختید و کارگری می کردید، از یادمان نمی رود و در جواب آن مرد ایرادگیر از حجت خدا، فرمودید: "اگردر این حال بمیرم، خدا را در بهترین حالت ملاقات کرده ام."

پدرم خدا بیامرز، سالهای سال در منابر مسلمین و شیعیان احکام آل محمد را همواره ی اوقات با بیان قال الباقر و قال الصادق علیهماالسلام بیان می نمودند.

السلام علیک یا جواد الائمه و رحمه الله و برکاته.

شهادت نور دیدگان آقا علی ابن موسی الرضا، امام جواد علیه السلام را به ساحت مقدس حضرت ولی عصرعج الله تعالی فرجه شریف تسلیت عرض می نمایم.

 خدا پدرم را رحمت کند،  این اشعار را سال های سال در چنین ایامی بر منابرشیعیان و مسلمین می خواند و عرض می داشت:" آقا! راه دور و دست ما کوتاه است، سلام ما را بپذیر و دعا نمایید تا انشاء الله دوباره به پابوس شما و اجداد بزرگوارتان مشرف شویم و از نزدیک عرض ادب نماییم."

گر چه دوریم به یاد تو سخن می گوییم

بعد منزل نبود در سفر روحانی

  یا امام جواد! در کمال ناباوری وقتی به پابوس شما مشرف شدم، خدا را شکر نمودم که از حساب من حیث لا یحتثب این حقیر را دعوت فرمودید. به جای جای حرم مطهرتان که نگاه می کردم احساس می کردم در حرم مطهر پدر بزرگوارتان آقا علی ابن موسی الرضا هستم. در آن مکان شریف چنان احساس خوبی داشتم که زمان و مکان را فراموش کرده بودم. دعا و نماز خواندم ولی چون محو شکوه و جلال آن مکان بودم، کما هو حقه، حق زیارت اداء نشد.

 ای امام بزرگوار! در شهر مقدس قم در جوار عمه جانتان، این روز و شب مردم به سوگواری و عزاداری می پردازند و مداحان اهل بیت عصمت و طهارت، در مقامتان اینگونه می خوانند:

ای که روح عبادتی ما را

جان زهرا عنایتی ما را

در قیامت شفاعتی ما را

یا جوادالائمه ادرکنی

عزت عالمین می خواهم

سفر کاظمین می خواهم

کربلای حسین می خواهم

یا جواد الائمه ادرکنی

 امام جواد علیه السلام، در سن نه سالگی به امامت رسیدند و آقا امام رضا علیه السلام به ایشان خیلی علاقه داشتند و امام جواد به عمه جانش حضرت معصومه سلام الله علیها علاقه شدید داشتند تا جایی که فرمودند:" هر کس عمه ام را در قم زیارت کند، بهشت برای او است."

در شهادت شما شیعیانتان، شام غریبان برگزار می کنند و سینه زنان در رثای شما می خوانند و حتما یاد آوری می کنند هنگام شهادت امام رضا، امام جواد به خواست خدا از مدینه به خراسان آمد و وارد حجره ی در بسته امام رضا شد و امام از دیدار فرزند دلبندش جواد الائمه بسیار خشنود شد. امام جواد علیه السلام سر پدر را به دامن گرفت و روح از بدن امام رضا به جنات نعیم پرواز کرد.

خدا ام فضل را لعنت کند که جوان الائمه را با سم به شهادت رساند و دستور داد تا سه روز بدن مطهررا روی پشت بام حجره زیر آفتاب قرار دهند. پرنده ها آمدند بال هایشان را به هم چسباندند و روی بدن سایه بان درست کردند که آفتاب بر بدن مبارک نتابد. شیعیان وقتی متوجه شدند، بدن امام را با عزت و احترام بردند و غسل داده و کفن کردند و نماز خواندند و در جوار جد بزرگوارش آقا موسی ابن جعفر علیه السلام در کاظمین به خاک سپردند و امروزعاشقان و دل داده گان اهل بیت عصمت و طهارت از راه دور و نزدیک به آن مکان مقدس مشرف می شوند و عرض ارادت می کنند.

دشمنت کشت ولی نور تو خاموش نگشت

آری آن جلوه که فانی نشود، نور خداست

نه بقاء کرد ستمگر، نه به جا ماند ستم

ظالم از دست شد و پای مظلوم به جاست

السلام علیک یا بنت موسی ابن جعفر یا فاطمه المعصومه

تو کیستی سلاله ی زهرای اطهری

معصومه ای ، کریمه ی آل پیمبری

ممدوحه ائمه و محبوبه ی خدا

احمد خصال هستی و صدیقه منظری

باب الکرم سلاله ی باب الحوائجی

ام العفاف ، دختر موسی ابن جعفری

تو سومین ملیکه ی اسلام فاطمه

آیینه دار زینب و زهرای اطهری

مریم پی زیارتت آید اگر به قم

اقرار می کند که همانا تو برتری

گویند که باز میشود از قم در بهشت

توخود بهشت قرب خداوند اکبری

گویند سایه ی حرمت بر سر قم است

قم را نه بلکه ملک جهان را تو محوری

  تولد حضرت معصومه سلام الله علیها را خدمت آقا موسی ابن جعفر علیه السلام و حضرت صاحب العصر و الزمان تبریک و تهنیت عرض می نمایم.باردیگر خداوند بر من منت نهاد و به سالروز تولدتان شادمان شدم.

  ایام ولادت شما که دهه کرامت نامیده شده و به ولادت آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام منتهی می شود، شهر مقدس قم حال و هوای دیگری دارد. اطراف حرم مطهر جمعیت مشتاق آل محمد موج می زند. همه در این شادی خود را سهیم میدانند و سعی می کنند به حرم مطهر برسند و از نزدیک آن ضریح نورانی را لمس کنند و بگویند:

یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنه

با خواندن زیارت نامه شما را واسطه قرار می دهند که از خدا حاجتشان را بخواهید. این مردم شنیده اند که قبل از تولد شما، جد بزرگوارتان امام صادق علیه السلام، تولدتان را بشارت داده است.

در وصف شما کتابها نوشته اند ولی همچنان خود را عاجز از توصیف میدانند. اول ماه ذیقعده برای همه شیرینی خاصی  دارد.

 به حق روز ولادت شما را روز دختر نامگزاری کرده اند. دختری که در صدر اسلام در نهایت قساوت قلب، زنده به گور می کردند، حالا روز مخصوص به آنها اختصاص داده شده است.انشاء الله دختران قدر حضرت معصومه سلام الله علیها و خودشان را بدانند.

 شعر از غلامرضا سازگار

السلام علیک یا جعفربن محمد الصادق

شهادت امام ششم، صادق آل محمد را به ساحت مقدس آقا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تسلیت عرض می نمایم.

یا امام صادق! در ایران اسلامی سالگرد شهادت شما را با سوز و گداز برگزار می کنند و مداحان اهل بیت عصمت و طهارت ذکر می کنند :

امام صادق، قرآن ناطق

گردیده قربان، در راه قرآن

شیعیان هرگز یاد و خاطره شما را با قال الصادق علیه السلام فراموش نمی کنند. بهترین یادگار شما، زیارت شریف عاشورا، را به جان و دل می خوانند و در رثای جدّ بزرگوارتان اشک می ریزند. کتاب گران سنگ اصول کافی در کتابخانه ها نور افشانی می کند. هر ورقی که از کتابهای مذهبی بخوانم، غالبا کلمات گهربار شما چشم نواز است. فراموش نمی کنم که مرقد مطهر آقا امیرالمومنین علی ابن ابی طالب علیه افضل صلوات المصلین را شما بعد از صد سال پیدا کردید.

یا امام صادق! شیعیان بسیار از رفتار و گفتار شما استفاده می کنند، گرچه کما هو حقه نمی توانند حق شیعه گری را صادقانه به انجام برسانند .

یا امام صادق! همه آرزومندان را دعوت بفرمایید، مشرف بشوند پشت دیوار متبرک بقیع، از نزدیک عرض ادب کنند و خاک آن مکان ملائک پاسبان را سرمه چشم خود کنند.

نقل شده، یکی ازعلما که برای اولین بار به مکه و مدینه مشرف شده بود وقتی کنار قبرستان بقیع رسید و از پله ها بالا رفت، آن قدر گریه کرد که از حال رفت و بی هوش شد. به منزل بردنش. هنگامی که به هوش آمد گفت : " تا در مکه و مدینه هستم، مرا بقیع نبرید، من طاقت ندارم قبر چهار امام را با خاک یکسان ببینم."

یا امام صادق! شرمنده ام که سالها است که دلم می خواهد بیایم از نزدیک به قبر بی شمع و چراغت عرض ادب کنم و زیارت بخوانم. چقدر از مرحله دورم. خدا رحمت کند  پدر روضه خوانم را که سالها بر سر منابر مسلمین می خواند:

ای امام صادق! دل ما برای زیارت شما ، پر می زند ولی چه کنیم که دستمان بسته است، از همین مکان دور عرض می کنیم:

گرچه دوریم، به یاد تو سخن می گوییم

بُعد منزل نَبُوَد در سفر روحانی

زبان حال زوّار آن مکان مطهر و نورانی را چنین می خواند:

هر شب که درِ بقیع را می بندند

من گریه کنم به پشت دیوار بقیع

گریم به بقیع و قبر زوار بقیع

شیعیان آن قدر به بقیع علاقه مندند که در شهر و دیارشان وادی بقیع درست کرده اند.

چند کلامی از امام صادق علیه السلام:

هر کس هنگام ناراحتی ارحامش را مسح کند، آرامش پیدا می کند.

هر کس به خداوند و روز قیامت عقیده دارد، به وعده اش وفادار است.

یک لقمه نان حلال ، در نظر من (امام صادق علیه السلام)از دو هزار رکعت نماز مستحبی بالاتر است.

مراعات با مردم، نصف دین است.

شما برزختان را درست کنید من بهشت را برای شما ضمانت می کنم.

هر کس نماز را سبک بشمارد، به شفاعت ما نمی رسد.

گویم زامام صادق این طرفه حدیث

تا شیعه او به لوح دل بنگارد

فرمود که بر شفاعت ما نرسد

هر کس که نماز را سبک بشمارد

فضایل شما آن قدر زیاد است و خدمات شما به مکتب اهل بیت آن قدر هست که در این مقال نمی گنجد، تبرکا چند سطری عرض ارادت کردم.

شهادت مولی الموحدین آقا علی امیرالمومنین، علیه افضل الصلوات المصلین، را به ساحت مقدس آقا صاحب العصر و الزمان، عجل الله تعالی فرجه الشریف، تسلیت عرض می کنم.

آقا علی بن ابی طالب در روز نوزدهم ماه رمضان در محراب مسجد کوفه هنگام نماز صبح، فُزتُ وَ رَبِّ الکَعبَه فرمود و محراب به خون سرش رنگین شد.

      این ندا آید از عالم بالا
کشته شد در نماز علی والا
مظلوم علی جان مظلوم علی جان
گردیده قربان در راه قرآن

نمازگزاران همواره اوقات آقا امیرالمومنین را با صلابت دیده بودند. قهرمان قهرمانان، دلیر مردی که با علم به قتل پیامبر -صلی الله علیه و آله وسلم- جای آن وجود مبارک خوابید. اما با همان صلابت، هنگامی که یتیمی را می دید، زانوان مردافکنش می لرزید و در برابر اشک یتیم زانو می زد و با محبت او را نوازش می کرد.

وقتی مرد نابینای مسیحی را دید که مستمندانه و فقیرانه ایستاده تا کمکش کنند، فرمان داد از بیت المال برایش حقوق قرار بدهند. در همان حال، برادر فقیر نابینایش به خاطر عیال وار بودنش تقاضای حقوق بیشتری از بیت المال کرد، حضرتش آهن گداخته را نزدیک دستش برد و فرمود:" من فردای قیامت به خاطر مصرف نا به جای بیت المال چه طور جواب خدا را بدهم".

چقدر در مقام  آقا امیرالمومنین، شیعیان و دوستداران، کتابها نوشته اند و شعرهای طولانی سروده اند و از دریای بیکران علم امیر بیان، بهره ها برده و خیر دنیا و آخرت را از آن خود کرده اند و به عجز خود در برابر عظمت مولای متقیان، اعتراف کرده اند.

چه شود که ای شه لا فتی ، نظری به جانب ما کنی 

که به کیمیای نظاره ای ، مس قلب تیره طلا کنی

تو به شهر علم نبی دری ، تو ز انبیاء همه برتری

تو غضنفری و تو صفدری ، چه میان معرکه جا کنی

تو زنی به دوش نبی قدم ، فکنی بتان همه از حرم
حرم از وجود تو محترم ، تویی آنکه نماز را به پا کنی

حتی غیر مسلمان ها مدهوش علم آن حضرت شده اند، تا جایی که جرج جرداق مسیحی (استاد ادبیات عرب در لبنان) می گوید: "جاذبه های کلمات امام علی علیه السلام شوری در من ایجاد کرد که دویست بار نهج البلاغه را مطالعه کردم".

 اقیانوس نهج البلاغه تا قیام قیامت راه گشاست. انسان به هر درد که گرفتار شود و با هر مصیبتی که رو به رو شود، وقتی وارد بحر بیکران نهج البلاغه می شود، مرحمی بر دردش گذاشته و آلامش تسکین می یابد. حتی ادعیه آن بزرگوار -دعای کمیل- فراز فرازش دل را جلاء می دهد و انسان از کلمات قصارش شرمنده می شود.

علىّ انیس عاشقان ، علىّ پناه بى کسان

علىّ امیرمؤمنان ، که مدح او خدا کند

یا امیرالمومنین! از هر فصل طلایی تاریخ گهربارتان که بنویسم، یقین دارم که حق مطلب اداء نمی شود.

آب دریا را اگر نتوان کشید

هم به قدر تشنگی باید چشید

یا مولای! شب های احیاء برابر با شب ضربت خوردن و شهادت شما است. مرحوم پدرم در این ایام می فرمود:

آقا امیرالمومنین با فرق شکافته به دست اشق الاشقیاء، وقتی از مسجد به طرف خانه می رفت، دستور فرمودند طوری او را ببرند که زینبش با آن حال پدر را مشاهده نکند.

عرضه بداریم یا علی!  در کربلاء وقتی هوا تیره و تار شد و زینب محزون دید که زمین می لرزد و دوان دوان خود را به حسینش رساند، نیزه شکسته ها را کنار زد و بدن قطعه قطعه شده ی برادر را که سردر بدن نداشت را مشاهده کرد، کجا بودی؟ زینب دست برد زیر بدن و فرمود: خدایا! این قربانی را از آل محمد قبول بفرما. و بعد از آن لبها را به رگ های بریده ی برادرش نهاد و بوسید و به وصیت مادرش عمل کرد.

هرگز کسی چون من تن بی‌سر نبوسید
بوسیدم آنجایی که پیغمبر نبوسید
حیدر نبوسید، زهرا نبوسید
حتی نسیم، صحرا نبوسید

شیعیان یقین دارند هنگام جان دادن، شب اول قبر، در برزخ و قیامت، شما با محبت به دادشان خواهید رسید.

داستان کور خرابه نشین که با محبت شما دانه های انار خورده بود، دل هر دردمندی را به آتش می کشد.

برای هر مشکلی شیعیان از صمیم قلب می گویند: یا علی!

ای پدر عزیز! یتیمانِ شیر به دست، هرگز از تاریخ محو نمی شوند. به خاطر خدمت و رفتار امامشان، حاضر بوند، به سفارش دکتر، همه ی غذایشان که کاسه ای شیر بیش نبود را برای خوراک پدر یتیمان بدهند، شاید آن مظلوم عالم حالش خوب شود، اما شما به درجه ی رفیع شهادت نائل شدید و کریمانه وصیت به برخورد خوب با قاتل خود نمودید.

به جز از علی که گوید به پسر که قاتل من

چو اسیر توست اکنون، به اسیر کن مدارا

برو ای گدای مسکین، در خانه علی زن

که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

و در بیست و یکم ماه مبارک رمضان با عالم فانی وداع نمود و امت یتیم گردید.

خدا حافظ ای خاطرات فدک

خداحافظ ای نان خشک و نمک

خداحافظ ای شهرغم پرورم

خداحافظ ای مهربان دخترم

یا امیرالمؤمنین! در کمال ناباوری به آستان ملائک پاسبانت، با پای خسته رسیدم. یقین کردم فقط دعوتم کردید.

شکر خدا که تیر دعا بر هدف رسید

روی سیاه من به ضریح نجف رسید

یا حضرت علی! واقعا دلم پَر می کشد دوباره به صحن و سرای با صفای شما بیایم .

در کعبه شد تولد و به محراب شد شهید

نازم به حسن مطلع و حسن ختام او

در نیمه ماه خدا ، ولادت با سعادت آقا امام حسن مجتبی -علیه السلام- را به ساحت مقدس آقا امام زمان –عجل الله تعالی فرجه الشریف- تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

 امام حسن -علیه السلام- اولین نوه ی پیامبر -صلی الله علیه و آله و سلم- نور دیدگان اولین امام شیعیان امیرالمومنین علی -علیه السلام- و میوه دل زهرای مرضیه –سلام الله علیها- و کریم اهل بیت است.

امام علی -علیه السلام- حتی در نامگذاری این نو رسیده بر پیامبر اعظم -صلی الله علیه و آله و سلم- پیشی نگرفت.

در خوبی ها همین قدر بس که حسن بن علی را پیامبر -صلی الله علیه و آله و سلم- در شمار سرور جوانان اهل بهشت خطاب فرمود.

به علم، یکتا حسن

به زهد و تقوا حسن

به جود و احسان حسن

از حسنات حسن

شد حسن اندر حسن

بار خدایا قسم

به این دو ماه عزیز

از کرم و فضل خویش

گناه ما را بریز

آبروی بندگان

به روز محشر نریز 

در تاریخ هست که امام حسن -علیه السلام- سه بار اموالش را بین فقرا تقسیم کرد.

از محضر این بزرگوار تقاضا دارم، مرا و دوستدارانش را به مدینه النبی برساند تا خاک بقیع را سرمه چشمانمان نماییم.

بشارت به خدا پرستان!

بشارت به قرآن دوستان!

بشارت به دوستان روزه گیر!

همان ها که در ماه رمضان -به هر نحو ممکن- می خواهند امر پروردگارشان را سمعاً و طاعتاً عمل کنند.

سالها پیش وقتی در جلسات مادران شرکت می کردم متوجه می شدم که بعضی ها با حَدِّ أَقَلّ مَا یُمکَن که در بساط داشتند در مهمانی الهی شرکت کرده اند و خیلی هم شادمان که خدا راضی است. برای سحری و افطاری فقط به خوردن نان -نعمت عظیم الهی- و آب –گرانسنگ- قانع بودند.

در روزهای گرم، با حرارت بالای 40 درجه، در هر سفره ی افطاری که دعوت می شدند، اول به شکرانه ی روزه، نماز می خواندند و افطاری هرچه بود نگه می داشتند برای سحرشان. چه قدر با حالتِ خوشِ روزه داری، نمازهای روز و شب را می خواندند؛ در حالی که از پا درد و کمر درد نمی توانستند راحت از زمین بلند شوند، و ناله شان جز به درگاه خدا نبود.

مادری می گفت:

از بس با مشقت به فکر کار و زندگی بودم هیچ دردی حس نمی کردم. حالا می فهمم پاهایم درد می کند، کمرم چه قدر مشکل پیدا کرده، سومای چشمم (نور چشمم) کم شده، گردنم با مطالعه درد می گیرد، فشار خونم بالاست، قلبم مشکل پیدا کرده. دکتر می گوید برای کلیه ات باید زیاد آب بخوری. ببخشید سایه تان سنگین است! غذاهای لقمه ای برایم خوب نیست، باید همیشه سوپ بخورم و اِلَی آخَر... وقتی فکر می کنم می گویم: یا ربّ اُ قِزَم من! یادم می آید جوانی و هزاران نعمت رایگان خدادای که اصلا فکرش را هم نمی کردم روزی کم شود. با جسم سالم، قوای جوانی، سر و گردن سالم، دست و پای قوی و چشم پر نور، در روزگار تابستان و بهار، روزه می گرفتم.

خدایا شکرت. مرا ببخش که اصلا حواسم به اعضاء و جوارح قوی و سلامت نبود. هیچ شکرانه ای یادم نمی آمد. حالا یک مرتبه متوجه شدم پایم درد می کند، این پایی که سال ها مرا تحمل کرده و اصلا حواسم نبوده برای این نعمت بزرگ یک بار از خدا تشکر کنم.

دست های قوی؛ هرچه می شستم و بار برمی داشتم انگار نه انگار که این دست من است. کمرم چه قدر قوی بود؛ چه قدر لباس می شستم و جارو می کردم. غذا که درست می کردم هیچ کمردرد نداشتم. در واقع این اعضای سالم را داشتم و غافل از خالق و شکرانه بودم.

حالا در این ماه مبارک دوباره و دوباره نعمت ها برایم تداعی می شود که یادم باشد و شکرانه کنم.

کنون با بار پیری آرزومندم که با شکرانه ی الهی بتوانم -به حَدِّ أَقَلّ مَا یُمکَن-  به عیال خدا خدمت کنم.

کراراً به دوستان می گویم تا سلامت هستید سجده به جا آورید، مخصوصا سجده ی شکر برای سجده ای که انجام داده اید. افراد روزه دار را به هر اندازه که ممکن است کمک کنید تا بتوانند روزه بگیرند. هرکس برایش مقدور نیست که افطاری در منزل بدهد، به افراد بی فامیل و تهیدست غذای ساده ای درِ منزلشان بدهد.

خداوند سفره ماه رمضان را برای همه پهن کرده است.

درویش و غنی بنده این خاک درند

آنان که غنی ترند محتاج ترند

دیده و شنیده ایم در ماه رمضان بعضی ها آن قدر در تدارک شکم هستند که تا فردا غروب هم گرسنه نمی شوند. ولی بعضی ها به قول دوستم می گفت: تخم مرغ که می خورم از هشت صبح گرسنه هستم.

دوست دیگرم می گفت: من هر چه بخورم سرم درد می گیرد و تشنه می شوم مگر این که خربزه بخورم تا حالم خوب باشد.

بعضی هم به لطایف الحیل سعی می کنند روزهای ماه رمضان گرسنه نشوند که آن ها هم بسیار نادر اند و ...

در جلسه ی قرآن، مادران با زبان روزه سعی می کنند همه ی دعاهای وارده را بخوانند. شب ها هم کِیف می کنند با دعای افتتاح. وقتی به شب ولادت آقا امام حسن –علیه السلام- می رسند جشن می گیرند.

برنامه ی احیاء ها هر سال در یک منزل است. خدا قبولشان کند. با تمام توان هر دعایی که ممکن است می خوانند از افتتاح تا جوشن کبیر، همراه با قرآن سر گرفتن و سینه زنی. مناجات حضرت علی در مسجد کوفه هم واقعا زنگار از دل می برد. ولی امسال با غربت مسجد کوفه و مسجد سهله چه قدر دلشان می خواهد راه کربلا باز شود و مثل قدیم روضه حضرت رقیه را مداح با سوز و گداز بخواند:

من کیستم دیوانه ی رقیه

مرغ دلم شد خانه رقیه

او شمع و من پروانه رقیه

لبریز شد پیمانه ی رقیه

صبری که گویم شرح ماجرا را:

گفت عمه جان مانند بلبلم من

بی طاقت و صبر و تحملم من

عمه چرا بابا ز در نیامد

از کربلا دیگر خبرنیامد

رفت از کفم صبر و، ظفر نیامد

یا رب اجابت کن تو این دعا را

بگشا به زودی راه کربلا را

نیمه ی شعبان ولادت سراسر سرور و شادی را حضور آقا امام حسن عسکری –علیه السلام- و خانم نرجس خاتون تبریک عرض می کنم.

می گشایم در مدیح بانوی عالم زبان

گرچه شرح قدر او هرگز نیاید در بیان

بانوی زنهای عالم، حوریان او را کنیز

چون عروس حضرت زهراست آن پاکیزه جان

فخر از این بهتر نباشد در جهان او را نصیب

هست فرزندش وصیّ خاتم پیغمبران

ولادت آخرین ذخیره ی هستی آقا حجت بن الحسن العسکری –علیه السلام- تهنیت باد.

آقا به جان حضرت زهرا ظهور کن!

یابن الحسن کجایی

کی می شود بیایی

پدر خدا بیامرزم در نیمه شعبان به جای ذکر مصیبت، ذکر فراق می خواند. عاش سعیدا و مات سعیدا.

ای ولیّ عصر امام زمان

ای سبب خلقت خلق جهان

ای به امید تو همه خاکیان

بلکه امید همه افلاکیان

تا تو ز ما روی نهان کرده ای

خون به دل پیر و جوان کرده ای

صبح پنجشنبه ها چقدر احساس خوبی در وجود منتظران هست. تا عصر این احساس بیشتر و بیشتر می شود. در دعای کمیل، دعا برای ظهور شما با امید چقدر آرامبخش است.

صبح جمعه، با شعف، بعد از نماز صبح دعا برای فرج شما چقدر روح افزا است. با شروع دعای  ندبه در فراز "أین بقیه الله"  و "إلی متی أحار فیک یا مولی" مستقیم شیعیان با شما صحبت می کنند و آرزو می کنند هرچه زودتر به ظهور شما برسند. کم کم دعای ندبه تمام می شود و با امید و آرزوهای فراوان دعا می کنیم:

"اللهم کن لولیّک الحجه بن الحسن صلواتک علیه و علی ءابائه فی هذه الساعه و فی کل ساعه ولیّا و حافظا و قائدا و ناصرا و دلیلا و عینا حتی تسکنه أرضک طوعا و تمتعه فیها طویلا"

بعد از دعای ندبه جمعیت منتظر با امید و آرزوهای فراوان به خانه هایشان می روند و امیدوارند روزی فریاد "جاء الحق و زهق الباطل" به گوششان برسد.

در روایات هست که ظهور شما جمعه است.

در ایام هفته دوستداران شما قبل و بعد از هر دعایی با صلوات بر "محمّد و آل محمّد" و "عجّل فرجهم" برای ظهور شما دعا می کنند. شب و روز به یاد شما هستند و برای سلامتی شما صدقه می دهند.

ماه شعبان تا میلاد شما همه ی دوستدارانتان ، شاد و امیدوارند. در روایات داریم با آمدن قائم آل محمد –عجل الله تعالی فرجه الشریف- به بهترین وجه ممکن، همه ی مشکلات عالم حل می شود.

یوسف گمگشته باز آید به کنعان غم مخور

کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

بعد از هر نماز دعا می کنم "خدایا امام زمان را به فریاد مظلومان عالم برسان".

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش