شهادت نور دیدگان آقا امیر المومنین و تربیت شده ی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بر حضرت ولی عصرعج الله تعالی فرجه الشریف تسلیت باد. تاریخ از قول مولایمان صاحب الزمان نقل کرده اند: "مصیبت اسیری عمه جانم حضرت زینب برایم بسیارسنگین است و صبح و شام بر این مصیبت گریه می کنم و اگراشکم تمام شود، خون گریه می کنم."

 پدرم رحمه الله، سالهای سال برمنابر مسلمین برای عمه جانم حضرت زینب سلام الله علیها با سوزو گداز می خواند:

خطبه زینب اگر در سفر شام نبود

از فداکاری شاه شهدا نام نبود

نه همین نام نبود ازشه خونین کفنان

خبراز مکتب ارزنده ی اسلام نبود

 در مصیبت آن معظمه ی مظلومه قلم قاصر است که بتواند شجاعت علوی وصبرفاطمی آن بزرگوار را به رشته تحریر درآورد. هیچ زنی در تاریخ بشریت چنین مقام و مرتبتی ندارد که در حیات پر برکتش یار و یاور چهار امام هم عصرش باشد. امام سجاد علیه السلام در عظمت این بانوی بزرگ فرموده اند:"عمتی! انت عالم غیر معلمه "

زینب آن بانوی عظمایی که دست قدرتش

کهکشان چرخ را در پیچ و تاب انداخته

  آن مخدره با جان و مال و فرزندانش در رکاب حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام در واقعه جانگداز کربلا در کنار امامش، مجاهده نمود، به طوری که مورد تحسین امام حسین علیه السلام قرار گرفت.

  با وجود گرمای هوا در روز عاشورا، تشنگی اهل حرم، شهادت حضرت ابا عبدالله الحسن ، داغ آقا ابوالفضل العباس، دیدن قنداقه ی پر خون علی اصغر، صدای العطش خیام، پرپر شدن همه ی یاران، هلهله و شادی دشمن، سر امام زمان بالای نیزه، اسب تاختن بر بدن مبارک امام و... آن بزرگواراز انجام مستحبات غافل نبود تا جایی که به فرمایش امام سجاد علیه السلام  در شب یازدهم محرم نماز شب را نشسته خواند.

رو در مدینه کرد که یا ایها الرسول

این کشته فتاده به هامون حسین توست

این صید دست و پا زده درخون حسین توست

این ماهی فتاده به دریای خون که هست

زخم از ستاره بر تنش افزون حسین توست

پس روی در بقیع و به زهرا خطاب کرد

مرغ هوا و ماهی دریا کباب کرد

ای مونس شکسته دلان حال ما ببین

ما را غریب وبی کس و بی آشنا ببین

 در عصر روزدهم، بعد از آتش زدن خیام، عمه سادات مطابق دستورامام زمانش، سرپرستی اهل حرم را برعهده گرفت و با امام حسین وداع نمود:

ای وارث سریرامامت زجای خیز

بر کشتگان بی کفن خود نماز کن

طفلان خود به ورطه ی بحر بلا نگر

دستی به دستگیری ایشان دراز کن

یا دست ما بگیراز این دشت پربلا

باردگر روانه به سوی حجاز کن

 اسارت شروع شد وخاندان اهل بیت، وارد شام شدند.در کاخ یزید و عبید الله، با بیان شجاعت و اهداف شهیدان،بنی امیه را رسوا نمودند تا جایی که یزید به خواسته امام زین العابدین تسلیم شد واهل بیت رسول الله بیرق عزا برپا نمودند و کاخ یزید را به لرزه درآوردند.

شام غرق عیش و عشرت بود در وقت ورود

وقت رفتن شام را شام غریبان کرد و رفت

فاش می گویم که آن بانوی عظمای دلیر

با بیان خویش دشمن را هراسان کرد و رفت

خطبه ی غرا بیان فرمود در کاخ یزید

کاخ استبداد را از ریشه ویران کرد و رفت

 اهل بیت به دستور سید الساجدین برای بزرگداشت شهیدان کربلا، راهی آن سرزمین مقدس شده و اولین احیا کنندگان زیارت قبر ملائک پاسبان آقا سید الشهداء و هفتاد و دو تن شدند. از کربلا تا شام عمه سادات با شجاعت خود را سپر تازیانه های دشمن علیه کودکان نمود، اما از شام تا کربلا دشمنان زیرتازیانه ی عمل ننگین خود نابود شدند و زینب با استواری بیرق فرهنگ حسینی را بر دست گرفت و این گونه عاشورا، زینب البقاء شد.

 اهل بیت رسول الله، بعد از نکوداشت یاد شهدای حق و فضیلت، در معیت امام زین العابدین علیه السلام به سوی مدینه النبی رهسپار شدند و در آن شهر به بیان استقامت و پیروزی حق علیه باطل پرداختند و مجاهدت های انسان ساز آن بزرگواران را در قلب ها نهادینه نمودند.

  بعد از مراجعت، زینب سلام الله در مدینه عزا برای شهدای کربلا برپا نمود. حضرت زینب سلام الله علیها در مدینه خطبه خواند و مردم را برای قیام فرا خواند. عمرو بن سعید اشرق والی مدینه نامه‌ای به یزید نوشت و او را از ماجرا با خبر کرد. یزید در جواب نامه وی نوشت بین زینب و مردم مدینه فاصله بیانداز. پس به حضرت زینب امر کرد از مدینه بیرون و به هر کجا می‌خواهد برود. حضرت زینب برخلاف میل باطنی اش در اواخر ماه ذی الحجه سال شصت ویک هجری قمری همراه با دختران امام حسین –فاطمه و سکینه- از مدینه خارج شدند. زینب سلام الله علیها بعد از گذشت یک سال در ماه رجب سال شصت و دوهجری قمری دار فانی را وداع و به دیدار معبود شتافت و روح مطهرش در کنار سید و سالار شهیدان حیات جاودان یافت و بارگاه ملکوتی اش در دمشق آمال و آرزوی همه ی علاقه مندان به خاندان عصمت و طهارت می باشد.

 عمه جان! مرا دعوت نمایید تا از نزدیک عرض ادب نمایم.

 همان صورت نیلی

همان چادر خاکی

همان قد خمیده

همان فرق شکسته

همان تشت پر ازخون

همان راس بریده

همان دست بریده

همان اکبر و قاسم

همان قنداقه پر خون

شده قاتل زینب

امان از دل زینب

امان از دل زینب

السلام علیک یا امیرالمومنین

فقط حیدر امیرالمومنین است

 ولادت شما را بر آخرین ذخیره هستی -آقا صاحب العصر و الزمان- تبریک عرض می نمایم.

دروصف مولای متقیان، افضل صلوات المصلین، علی ابن ابی طالب -علیه السلام- گفتن یا نوشتن بسیار مشکل است.

چنین تولدی در تاریخ بشریت سابقه نداشته؛ خانه خدا شکافته شد. فاطمه ی بنت اسد با وارد شدن به خانه ی کعبه، معجزه آسا وضع حمل کرد. بعد از سه روز، قنداقه در بغل، دوباره از همانجا خارج شد.

فاطمه بنت اسد فخر کند تا ابد

به دهر هیچ مادری، نزاده چون او ولد

برد چو عجز و نیاز، به درگه چاره ساز

پناه دادش مبین، بنت اسد شاد باش

علی بود خانه زاد،مبارکا بر تو باد

من احسن الخالقین

حافظ رضوان علی، حامی قرآن علی

رسول را جانشین، فخر علی العالمین

 از کودکی تحت تربیت حضرت محمد -صلی الله علیه و اله وسلم- بود و نوجوان که شد اولین فرد بود که بعد از پیامبر اکرم -صلی الله علیه و اله وسلم- اسلام آورد. با تمام تهدیدات دست از یاری پیامبر خدا برنداشت و جان پیامبر، برادر، وصی و جانشین آن بزرگوار بود. به گواهی دوست و دشمن صد امتیاز دارد که در کره زمین کسی از چنین امتیازاتی برخوردار نیست. ایشان اولین امام معصوم و پدر بزرگوار یازده امام است.

 نجف، مرقد مطهر و منورو معطر آن امام همام ملجأ و پناهگاه درماندگان است. شیعیان هرگاه درمانده شوند، می گویند: " یا علی دستم را بگیر".

ایوان نجف عجب صفایی دارد

حیدر بنگر چه بارگاهی دارد

یا امیرالمومنین، همه عمراز شما ممنونم که مرا به آن مکان ملائک پاسبان دعوت فرمودید وگرنه:

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم

لطف ها می کنی ای خاک درت تاج سرم

یقین دارم:

به ذره گر نظر لطف بو تراب کند

به آسمان رود و کار افتاب کند

سیزده رجب در تاریخ بشریت، بهترین سیزده است که از تاریخ محو نمی شود.

نهج البلاغه قطره ای از اقیانوس بیکران علم آن بزرگوار است. ویرایش جدید نهج البلاغه ی آن بزرگوار، به قلم مرحوم حجت الاسلام محمد دشتی، به بهترین وجه ممکن، تشنگان را از این بحر بیکران سیراب می کند. چهل وپنج سال پیش شنیدم حضرت امیرالمومنین علی -علیه السلام- فرموده اند: " اگر دنیا را به من بدهند، پوست جویی را از دهان موری نخواهم گرفت" هنوز لذت این فرمایش گهربار را در ذائقه ام احساس می کنم.

ای پدر مهربان! مرا دوباره به آن مکان مهر دعوت نما.

السلام علیک یا امام محمد تقی أیها الجواد یابن رسول الله

یا صاحب الزمان ولادت آقا جوادالأئمّه نور دیده ی امام رضا را به شما تبریک می گویم.

یا امام جواد! ولادت شما را به پدر بزرگوارتان تبریک و تهنیت عرض می کنم.

یا امام جواد! وقتی از حساب من حیث لا یحتسب به زیارت شما مشرف شدم اصلا باور نمی کردم. یا امام جواد ممنونتم!

ای آقای بزرگوار! شرمنده ات هستم که بگویم شیعیان خیلی کم -شاید به ندرت- اسم پسرانشان را جواد یا تقی می گذارند؛ به طوری که بعضی از سر اخلاص نذر می کنند اگر پسردار شدند اسمش را تقی یا جواد بگذارند.

یا امام جواد! بار دیگر مرا به کاظمین دعوت کنید بیایم پابوس آن آستان ملائک پاسبان.

از این مکان دور عرض می دارم:

عزت عالمین می خواهم

سفر کاظمین می خواهم

یا جوادالأئمّه ادرکنی

ای که روح عبادتی ما را

در قیامت شفاعتی ما را

جان زهرا عنایتی ما را

یا جوادالأئمّه ادرکنی

بار دیگر جمعه و عید در عید شده، شیعیان همچنان دیده در راه و امیدوارِ منتظَر هستند که دلها را شاد، گره ها را باز و چشم ها را روشن کند به عطر ظهور.

الا که نور خدایی خدا کند که بیایی

تو راز غیب گشایی خدا کند که بیایی

اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اِمام عَلیّ النَّقی الهادی

یا امام هادی شهادت شما را به آقا صاحب العصر و الزمان –عجل الله تعالی فرجه الشریف- تسلیت می گویم. شرمنده ام که نمی توانم روضه ی شما بزرگوار را از حفظ بخوانم. از آن سخت تر این که وقتی به پابوس شما مشرف شدم خودم را گم کردم. قبل از زیارت شما و فرزند عزیزتان امام حسن عسکری –علیه السلام- به طرف سرداب مبارک و مطهر دویدم. وقتی آن منبر بزرگ را دیدم بلند سلام عرض کردم و برای امام زمان غریب خواندم. همراهم که قبلا به سرداب آمده بود گفت: "اینجا نیست صبر کن"! و مرا به مکان مخصوص غایب شدن آقا و صاحبمان امام عصر –عجل الله تعالی فرجه الشریف- هدایت کرد. دفعه ی قبل که مشرف شده بودم، از شدت جمعیت، سرداب مطهر را بسته بودند.

می دانم که شما خواستید و رسما دعوت فرمودید وگرنه:

من که باشم که بر آن خاطر عاطر گذرم

لطف ها می کنی ای خاک درت تاج سرم

بعد از دعا و نماز برگشتم کنار ضریح مطهر شما و فرزند بزرگوارتان آقا امام حسن عسکری علیه السلام. خدا خیر بدهد به شیعیان، طاقت آن همه بی مهری و بی حرمتی را ندارند، به بهترین وجه ممکن برای زوّار، حرم را آماده کرده بودند.

یا امام هادی ممنونم. آقای بزرگوار، دلم پر می زند بار دیگر مرا دعوت کنید به پابوس شما بیایم و خاک سامراء را سرمه ی چشمانم کنم.

ای نورِ در زندان رها، خورشید زندان

ای هادی آزادگان، نور یقین در این جهان

 شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها را به قطب عالم امکان آقا صاحب الزمان تسلیت عرض می نمایم.

 ایام حزن آل محمد، شیعیان عزادار وماتم زده هستند. درجای جای میهن اسلامی ایام فاطمیه از احترام ویژه ای برخوردار است. شیعیان از داغ دلشان برای حرمت گذاستن به مقام ام ابیها بیست روز ایام فاطمیه را سوگواری می کنند، خدا خیرشان بدهد که با خاندان وحی همدردی می کنند.

 خدا رحمت کند پدرم را که در چنین ایامی روضه های جانسوز آن معظمه مظلومه را از زبان آقا امیرالمومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام  می خواند:

بر احوالم ببار ای ابر اشگ از آسمان امشب  

که من با دست خودسازم گلم در گل نهان امشب 

مکن ایدیده منعَم گر بجای اشگ خونبارم  

که میگریم من از هجران زهرای جوان امشب 

حسن نالان حسین گریان پریشان زینبم از غم  

چسان آرام بنمایم من این بی مادران امشب 

نشینم تا سحرگه بر سر قبرت من دلخون  

چو بلبل از فراقت سر کنم آه و فغان امشب 

گرفتم آنکه برخیزم بسوی خانه برگردم

چگویم گر زمن خواهند مادر کودکان امشب

زمین با پیکر رنجیده زهرا مدارا کن

که این پهلو شکسته برتو باشد میهمان امشب

  در رثای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها کتابها نوشته اند و خود را متبرک به یاد و نام آن حضرت کرده اند.از جمله کتاب گرانسنگ فاطمه الزهرا از ولادت تا شهادت نوشته ی آیت الله قزوینی رحمه الله علیه است که ورق به ورقش انسان را منقلب می کند و انسان را با زندگانی آن بزرگوار که دردانه ی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بوده، آشنا می سازد.

 تا قیامت ذکر زهرای مرضیه بر زبان ها جاریست و آن بزرگوار بر جهان بشریت تاثیر نهاده تاجایی که غیر مسلمانان خود را با نام فاطمه متبرک می کنند و کسی نمی تواند حق مطلب را ادا کند و فضیلت بنت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را که در شانش سوره کوثر نازل شد، بیان کند. همین قدر بس که در ایران اسلامی فقط نام فاطمه و زهرا هفت میلیون شناسنامه را منور کرده، ولی به قول شاعر گرانقدر:

دنیا اگر تمام شود پر ز فاطمه

یک تن به مثل دخت پیمبر نمی شود

 به حضور آن مظلومه شهیده عرض می کنم : ای مادر پهلو شکسته به جان حسینت من را دعا کن، همان حسینی که بین دو نهرآب تشنه لب سر از بدنش جدا کردند.

از خداوند متعال خواستارم اسباب تشرف همه ی آرزومندان را به مکان ملائک پاسبان مدینه النبی فراهم سازد و خاک آنجا را سرمه چشمم نمایم و پشت دیوار بقیع بخوانم:

مرغ دل ما گشته گرفتار بقیع

قــــربان بقیع و اشک زوار بقیع

شـبها که در بقیع را می بندند

من گـریه کنم به پشت دیوار بقیع

امام مهدی عج الله تعالی فرجه الشریف:

همانا دعاگوی هر مومنی هستم که مصیبت جد شهیدم را یادآوری کند و آن گاه برای تعجیل فرج و تایید من دعا نماید.

موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، جلد دوم.

من مات علی حب آل محمد مات شهیدا

سالگرد رحلت جانگداز نور چشمان آقا موسی بن جعفر علیه السلام را به ساحت آقا صاحب الزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تسلیت عرض می کنم.

حضرت معصومه در راه زیارت امام زمانش، امام رضا علیه السلام، جان داد.

شهر مقدس قم یکپارچه در عزای آن مکرمه ی معظمه عزادار است.

هرکس به چهارده معصوم عقیده دارد، به هرطریق ممکن خود را برای عرض ادب و تسلیت به زیارت حضرت معصومه می رساند.

مداحان اهل بیت عصمت و طهارت به بهترین وجه ممکن، در سوگ حضرت معصومه روضه می خوانند و مردم را توجه می دهند که قدر خودتان را بدانید شما دل آقا موسی بن جعفر را با این بزرگداشت شاد می کنید و ادامه می دهند که قم کوفه نیست که اهل بیت را سنگباران کنند، و می گویند در هفده روزی که شهر مقدس قم مهماندار خواهر امام رضا بود به بهترین وجه ممکن از آن معظمه پذیرایی کردند و بعد از آن که ایشان رحلت کرد وظیفه خود را در قبال آن مظلوم انجام دادند و در باغ بابلان که اهدایی پیرمردی متدین بود ایشان را دفن کردند.

هر روز هزاران نفر پروانه وار به زیارت می آیند.

غرض از این مقال، عرض ارادتی به پیشگاه ایشان است، در وصف ایشان کتابها نوشتند. بیان من قاصر است که حق مطلب را ادا کنم.

عمه سادات سلامٌ علیک

روح عبادات سلامٌ علیک

کوثر نوری به کویر قمی

آب حیات دل این مردمی

عمه سادات بگو کیستی

فاطمه یا زینب ثانی ستی

از سفر کرببلا آمدی

یا که به دنبال رضا آمدی

یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنه

ولادت امام حسن عسگری علیه السلام مبارک. این ولادت مبارک را خدمت نور دیدگانش آقا صاحب العصر والزمان عجل الله تعالی فرجه الشریف تبریک و تهنیت عرض می نمایم.

هر کس برادر دینی خود را پنهانی پند دهد او را آراسته است، و هر کس او را آشکارا پند دهد، او را دچار عار ساخته است. «تحف العقول،368»

برای مؤمن چه زشت است که طمعی داشته باشد که او را خوار سازد. «تحف العقول، 368»

وقتی در کمال ناباوری به سامراء مشرف شدم، هر جا که قدم می گذاشتم خود را به حرم نزدیکتر دیده و شوق دیدار آن دیار در من بیشتر می شد. می خواستم پرواز کنم تا هر چه زودتر به آن صحن و سرای ملائک پاسبان برسم. چنان شوق و ذوقی داشتم که دوری راه و خستگی را فراموش کرده بودم. از ذوق تمام دیوارها، درختها، آسمان و زمین، همه را، در قاب چشم هایم جا می دادم. وارد حرم شدم، کاروان در نظرم نبود فقط خودم می خواستم بروم. از سیل جمعیت سرداب را بسته بودند. توی حیاط زیارت نامه خواندم. بعدا وارد حرم شدم، اذن دخول سیل اشکم را جاری می کرد و دست به سینه دعا می خواندم.

باور نمی کردم در حرم امام حسن عسکری علیه السلام هستم. هر چه توانستم دعا خواندم و برای کسانی که در حسرت این مکان مقدس روزشماری می کنند دعا کردم به این مکان مقدس مشرف شوند.

وقتی به طور معجزه آسا به کتاب زندگانی نامه ی امام حسن عسکری رسیدم دلم شاد شد که خداوند مرا لایق دانسته که این کتاب را بخوانم.

امشب از خدا می خواهم به حق این مولود عظیم خداوند فرج فرزند عزیزش آخرین ذخیره ی هستی امام زمان عج الله تعالی را برساند.

انسان به سرداب مقدس که مشرف می شود، انگار دنیا را به او داده اند و همه ی حوائجش برآورده شده، وجودش مالامال از عشق و امید به ظهور امامی که از اینجا غایب شده و خداوند وعده فرموده، خواهد آمد.

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

خدا رحمت کند پدرم را که در یک همچو ایامی می فرمود:

گرچه دوریم به یاد تو سخن می گوییم

بعد منزل نبود در سفر روحانی

بسم الله الرحمن الرحیم

خدا رحمت کند مادرم را، پیش از سال 45 که به رحمت خدا رفت، هر وقت در خانه مان دور هم جمع می شدیم، می خواند:

اول خوانیم خدا را ،رسول انبیا را ،علی مرتضی را،

صل علی محمد صلوات بر محمد

صلوات را خدا گفت جبرئیل بارها گفت در شأن مصطفی گفت

صل علی محمد صلوات بر محمد

موسی که زد عصا را بر فرق سنگ خارا، می خواند این دعا را،

صل علی محمد صلوات بر محمد

ما مصطفی ندیدیم، بوی خوشش شنیدیم

صل علی محمد صلوات بر محمد

شاه نجف علی است سرور دین علی است شیر خدا علی است

صل علی محمد صلوات بر محمد

یا رب به حق زهرا، شفیع روز جزا یعنی که خیرالنساء

صل علی محمد صلوات بر محمد

بعد از علی حسن بود چون غنچه در چمن بود، نور دو عین من بود

صل علی محمد صلوات برمحمد

بوی حسین شنیدیم چون گل شکفته دیدیم به مدعا رسیدیم

صل علی محمد صلوات برمحمد

زین العباد بیمار ،سجاد است وتبدار یعنی که شاه کبار

صل علی محمد صلوات برمحمد

باقر امام دین است نور خدا یقین است فرزند عابدین است

صل علی محمد صلوات بر محمد

جعفر صبح صادق، هم نور و هم موافق، تاج سر خلایق

صل علی محمد صلوات برمحمد

موسای با سعادت با ذکر و با عبادت سردار با جلالت

صل علی محمد صلوات برمحمد

هشتم رضا امام است از ضامنی تمام است شاه غریب بنام است

صل علی محمد صلوات برمحمد

ما شیعه تقی ایم خاک ره نقی ایم محتاج عسکری ایم

صل علی محمد صلوات بر محمد

مهدی با تاج و نورش، با احمد و رسولش، نزدیک شد ظهورش

صل علی محمد صلوات برمحمد

به دال دایره دین احمدی صلوات

به میم اول نام محمدی صلوات

به یازده پسران علی ابی طالب

به ماه عارض هریک جدا جدا صلوات

برگشا کام زبان تا که تو داری حرکات

فرق سر تا به کف پای محمد صلوات

باز آمد به چمن بلبل شیرین حرکات

به صف آرایی مژگان محمد صلوات

بلند گوی اگر عیب بر زبانت نیست

به دست بریده ی صحرای کربلا صلوات

گل گفت که من ملت دینی دارم

با آل علی همنشینی دارم

بویم زمحمد است و خویم ز علی

طبع حسن وخلق حسینی دارم

بارها گفت محمد که علی جان من است

هم به جان علی و خلق محمد صلوات

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش

برای سلامتی امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف

چهارده صلوات

یا صاحب الزمان، شام غریبانه شهادت پدر بزرگوارتان را به پیشگاه شما تعزیت عرض می کنم.هرگز شهادت جانسوز و غریبانه ی آقا امام حسن عسگری از یاد و خاطر شیعیان نخواهد رفت و فراموش نمی کنند که آن بزرگوار ردای امامت را قبل از شهادت با دستان مبارکشان بر تن شما پوشیدند.

  آقای من وقتی پدرم غربت امام حسن عسگری علیه السلام را می خواند واقعا دل هر انسان با عاطفه ای به درد می آمد که امام علیه السلام هنگام شهادت زمان نوشیدن آب ازشدت زهر دستانش می لرزید و شما را احضار کردند. یکی ازدوستان پدرتان از اتاق دیگر شما را خبر کرد و به بالین پدرمشرف شدید و سر پدر را به دامن گرفتید و روح امام عزیزبه ملکوت اعلا پیوست. قبل از شهادت، پدرتان، شما را کرارا به خواص نشان داده بودند و صفات امام بعد از خود را به آنها یادآوری کرده بودند.

  امشب شیعیان ودوستداران شما با گرامی داشت شام شهادت پدربزرگوارتان، اولین شب ولایت و امامت شما را جشن می گیرند و تبریک ولایت شما را به همه اعلان می کنند وخوشحالند که از منتظران قائم آل محمد عج الله تعالی فرجه الشریف هستند و با شادی و شعف می خوانند:

یا قائم آل محمد، جهان در انتظار توست

در همچو ایامی پدر بزرگوارم می فرمود:

یا رب آن شاهنشه ابرار کی خواهد رسید

مسلمین را یاور و غم خوار کی خواهد رسید

دوستان را غم فزون شد، جان ز حسرت بر لب آمد

ای خدا کی روز هجرانش به پایان خواهد آمد

و با یاد آوری مصیبت هایی که بر حضرت زهرا سلام الله علیها وارد شده، با سوز و گداز می خواند:

صبر کن یا فاطمه، ای بانوی پهلو شکسته

مهدیت با شیشه ی دارو و درمان خواهد آمد

آن که دنیا را کند دارالسرور و خلق شادان

آن عزیز مصر جانها سوی کنعان خواهد آمد

شاه دین در پرده ی غیبت نمی ماند همیشه

آن همایون رتبه با اوج فراوان خواهد آمد

یا صاحب الزمان هر صبح و شام برای ظهورت دعا می کنیم و دلتنگی ها را با دعای فرج تسکین می دهیم.

آن سفر کرده که صد قافله دل همره اوست

هر کجا هست خدایا به سلامت دارش