مَن ماتَ عَلی حُبِّ آلِ مُحَمَّد ماتَ شهیدا

 وفات خانم حضرت خدیجه –سلام الله علیها- را بر فرزندش آقا صاحب الزمان –عجل الله تعالی فرجه الشریف- تسلیت عرض می کنم.

 خانم بزرگواری که جان و مالش را به وجود پیامبر خاتم –صلوات الله علیه- بخشید.

 روایت شده آقا رسول الله –صلی الله علیه و آله و سلم- فرمود: "هر وقت جبرییل نازل می شد می گفت: یا رسول الله خدا به خدیجه سلام می رساند".

 خانم بزرگواری که دردانه ی رسول الله –صلی الله علیه و آله و سلم- را به جان پرورش داد و تا قیام قیامت نامش به خوبی و نیکی ماندگار شده است.

 عزیزی که حضرت ختمی مرتبت را با تمام وجود خدمت کرد، و محبت را به ایشان، تمام کرد.

نقل شده که پیامبر خدا –صلی الله علیه و آله و سلم- تا در حیات بود یاد و نام خدیجه را زنده نگه می داشت و از او به نیکی یاد می کرد و در فراقش غمگین می شد.

 همه ی امامان بزرگوار –علیهم السلام- از نسل آن خانم هستند. داشتن دامادی همچون آقا امیرالمؤمنین علی –علیه السلام- و دختری مثل فاطمه ی زهرا –علیها سلام-  واقعا باعث فخر زنان عالم است.

 در زمان وفات، نگران قبر و مشکلات برزخ بود. توسط حضرت زهرا از آقا رسول الله –صلی الله علیه و آله و سلم-  خواهش کرد ردای خود را برایش کفن قرار دهد. پیامبر مهربانی همان دم ردا را به حضرت زهرا –سلام الله علیها- داد و فرمود: "به مادرت بده تا خیالش راحت باشد".

 خدا رحمت کند علامه شیخ محمد تقی بهلول را که در قسمتی از کتاب "کوثر یک شنبه ها" شعر بلندی سروده که قسمت آخرش این است:

رسید از آسمان جبرییل فی الحال

بگفت او ای رسول صاحب اقبال

خدیجه گرچه یار و همسرت هست

عبا مخصوص دوش اطهرت هست

به آن کس را کفن کردن روا نیست

به کس بخشیدنش حکم خدا نیست

خدیجه در ره حق داده مالش

کفن می باشد از جنت حلالش

بگیر استبرق پاک جنان را

که حق بهر خدیجه داده آن را

ز جنت این کفن آورده ام من

بگیر از من بپوشانش تو بر تن

بگو با او پیام حق تعالی

که حق گوید مترس ای بنده ی ما

تو فارغ از عذاب آن سرایی

چو رفتی از جهان مهمان مایی

خدیجه زین بشارت شادمان شد

به فردوس برین روحش روان شد

رسول هاشمی او را کفن کرد

همان استبرق جنت به تن کرد

نمازش خواند پس با اهل اسلام

نمودش دفن با اعزاز و اکرام

هزاران رحمت حق بر خدیجه

نخستین یار پیغمبر خدیجه