در حالی که اسلام برای شستن اموات مؤمنین چقدر ثواب ذکر کرده و بر این عمل مستحب تأکید کرده است، اما عامه‌ی مردم رفتار خوبی با مرده شور ندارند.
با دوستم علی رفته بودیم غسّال خانه‌ی تهران. وارد که شدیم مرده‌شور به سرعت برق مرده را می‌شست. آب را با فشار زیاد باز می‌کرد و یک کف صابون هم می‌ریخت روی مرده و با آب، سر و گردن و پهلوی راست و چپ مرده را غسل می‌داد و تند مرده را کنار می‌گذاشت.
قوم و خویش‌های مرده که آن جا بودند یک دست کتک حسابی به مرده شور زدند و گفتند: «چرا مرده را آهسته نگذاشتی؟!»
بنده‌ی خدا برای ما تعریف کرد و گفت: «من روزی چند دست کتک از فامیل‌های اموات می‌خورم!» و هر چه به آن‌ها می‌گویم: بابا جان، مرده که دردش نمی‌آید باور نمی‌کنند.»
همین موقع یاد حرف‌های سیّد افتادم که می‌گفت: رفتم سراغ داش اصغر مرده شور و شروع کردم با او تعریف کردن بهش گفتم: «تو روزی چند بار غسل مسّ میت می‌کنی.»
داش اصغر با تندی گفت: «دستت را بزن به سیم برق»! زَهره‌ام می‌خواست بترکد. گفتم: «منظوری نداشتم.» دوباره با تندی گفت: «دستت را بزن به سیم برق.» بند بند تنم می‌لرزید، گفت: «نه بزن دیگه!» بیشتر ترسیدم. گفت: «من دست کش می‌پوشم. برق هم روکش دارد!»
تعریف‌های داش اصغر به این جا ختم نمی‌شود و ادامه می‌دهد: وقتی برای استراحت به منزل می‌روم دست به هر چیزی می‌زنم، زنم می‌گوید: «دست نزن! بچه‌ها مریض می‌شوند،» بچه هایم هم می‌گویند: «تو بوی بدی می‌دهی.» بابا جان حالا بگو ما چه کار کنیم؟ در روایات نقل شده، غسل دادن میت، تلقین میت خواندن، نماز میت و شرکت در تشییع جنازه خیلی ثواب دارد.
هر کس در تشییع مسلمانی شرکت کند چه قدر منقلب می‌شود و تا مدّت‌ها به دنبال گناه نمی‌رود. خدا قسمت نکند کسی که عزیزش را از دست می‌دهد آن قدر حالش خراب است که بعضاً جرأت ندارند یک ساعت پیش میت بمانند. حالا من این وظیفه‌ی اسلامی را انجام می‌دهم و مأمور شهرداری هستم و حقوق می‌گیرم. آیا این برخوردها رسم مسلمانی است!؟
با شنیدن این حرف‌ها مصمّم شدم که انشاء الله برای دانش‌آموزان این شغل‌های شریف را بازگو کنم و به آن‌ها بگویم فرض کنید پدر شما مرده شور یا رفتگر است و شما پدرتان را قلباً دوست دارید. انتظار دارید دیگران چه رفتاری با پدر شما داشته باشند؟
همان رفتارِ مورد انتظارتان را با این مشاغل داشته باشید.
کلمات کلیدی:
