شهادت حضرت زهرا سلام الله علیها را به قطب عالم امکان آقا صاحب الزمان تسلیت عرض می نمایم.

 ایام حزن آل محمد، شیعیان عزادار وماتم زده هستند. درجای جای میهن اسلامی ایام فاطمیه از احترام ویژه ای برخوردار است. شیعیان از داغ دلشان برای حرمت گذاستن به مقام ام ابیها بیست روز ایام فاطمیه را سوگواری می کنند، خدا خیرشان بدهد که با خاندان وحی همدردی می کنند.

 خدا رحمت کند پدرم را که در چنین ایامی روضه های جانسوز آن معظمه مظلومه را از زبان آقا امیرالمومنین علی ابن ابیطالب علیه السلام  می خواند:

بر احوالم ببار ای ابر اشگ از آسمان امشب  

که من با دست خودسازم گلم در گل نهان امشب 

مکن ایدیده منعَم گر بجای اشگ خونبارم  

که میگریم من از هجران زهرای جوان امشب 

حسن نالان حسین گریان پریشان زینبم از غم  

چسان آرام بنمایم من این بی مادران امشب 

نشینم تا سحرگه بر سر قبرت من دلخون  

چو بلبل از فراقت سر کنم آه و فغان امشب 

گرفتم آنکه برخیزم بسوی خانه برگردم

چگویم گر زمن خواهند مادر کودکان امشب

زمین با پیکر رنجیده زهرا مدارا کن

که این پهلو شکسته برتو باشد میهمان امشب

  در رثای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها کتابها نوشته اند و خود را متبرک به یاد و نام آن حضرت کرده اند.از جمله کتاب گرانسنگ فاطمه الزهرا از ولادت تا شهادت نوشته ی آیت الله قزوینی رحمه الله علیه است که ورق به ورقش انسان را منقلب می کند و انسان را با زندگانی آن بزرگوار که دردانه ی رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم بوده، آشنا می سازد.

 تا قیامت ذکر زهرای مرضیه بر زبان ها جاریست و آن بزرگوار بر جهان بشریت تاثیر نهاده تاجایی که غیر مسلمانان خود را با نام فاطمه متبرک می کنند و کسی نمی تواند حق مطلب را ادا کند و فضیلت بنت رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم را که در شانش سوره کوثر نازل شد، بیان کند. همین قدر بس که در ایران اسلامی فقط نام فاطمه و زهرا هفت میلیون شناسنامه را منور کرده، ولی به قول شاعر گرانقدر:

دنیا اگر تمام شود پر ز فاطمه

یک تن به مثل دخت پیمبر نمی شود

 به حضور آن مظلومه شهیده عرض می کنم : ای مادر پهلو شکسته به جان حسینت من را دعا کن، همان حسینی که بین دو نهرآب تشنه لب سر از بدنش جدا کردند.

از خداوند متعال خواستارم اسباب تشرف همه ی آرزومندان را به مکان ملائک پاسبان مدینه النبی فراهم سازد و خاک آنجا را سرمه چشمم نمایم و پشت دیوار بقیع بخوانم:

مرغ دل ما گشته گرفتار بقیع

قــــربان بقیع و اشک زوار بقیع

شـبها که در بقیع را می بندند

من گـریه کنم به پشت دیوار بقیع